De verschijningen
Mariette Beco werd op 25 maart 1921 geboren als oudste van een gezin van zeven kinderen. Het gezin was arm en leefde onder moeilijke omstandigheden. Het bewoonde een bescheiden en alleenstaande arbeiderswoning aan de rand van het bos, buiten het dorp van Banneux. Op 15 januari 1933 om 19u's avonds verschijnt O.L. Vrouw de eerste keer in de tuin van het kleine huis. Zij wenkt Mariette om buiten te komen maar de moeder van Mariette is angstig en verbiedt het kind buiten te gaan. Woensdag 18 januari, 19 uur, Mariette is in de tuin. Zij bidt er geknield. Plots verlaat Mariette de tuin en gaat de weg op, terwijl de Dame haar wenkt. Tot twee keer toe valt ze op de knieën. Een derde keer knielt ze dicht bij een kleine bron die sijpelt door de hoge wegberm. De Dame zegt: "Steek uw handen in het water." Mariette doet het. Zij herhaalt wat de Dame haar zegt: "Deze bron is Mij voorbehouden." Dan neemt ze afscheid met de woorden : " Goede avond. Tot weerziens."
Donderdag 19 januari is het zeer slecht weer. Mariette knielt rond 19 uur op het tuinpad.
De Dame verschijnt. Mariette vraagt haar: "Wie zijt gij, mooie Dame?" - "Ik ben de Maagd der Armen.
" Maria leidt het kind langs de weg naar de bron. Mariette vraagt nog: "Mooie Dame, gisteren hebt U gezegd:
deze bron is aan mij voorbehouden. Waarom aan mij?" Terwijl ze dit vraagt, duidt Mariette zichzelf aan.
Met een glimlach antwoordt O.L. Vrouw: "Deze bron is voorbehouden voor alle naties... voor de zieken.
" Mariette antwoordt met een "dank U !" Maria voegt er aan toe: "Ik zal voor je bidden. Tot weerziens."
Vrijdag 20 januari blijft Mariette de hele dag in bed, ze heeft die nacht slecht geslapen. Even voor 19 uur staat ze op, kleedt zich aan en gaat naar buiten. Wanneer O.L. Vrouw verschijnt, roept Mariette: "Daar is ze!" Zij vraagt: "Wat verlangt U, mooie Dame?" Glimlachend antwoordt O.L. Vrouw: "Ik zou een kleine kapel verlangen. " Maria strekt haar handen uit en zegent het kind met de rechterhand. Gedurende drie weken onderbreekt Maria haar bezoek. Mariette blijft echter trouw: elke avond om 19 uur gaat ze bidden in de tuin. Zaterdag 11 februari is Mariette weer neergeknield in de tuin. Plots staat het meisje op en begeeft ze zich op weg naar de bron. Ze knielt weer twee keer en steekt de handen in het water. Ze maakt een kruisteken. Ze loopt plots terug naar huis en weent. Ze begrijpt niet wat de Dame heeft gezegd: "Ik kom het lijden verlichten. - Tot weerziens. " Ze begrijpt het woord "verlichten" niet. Daarna verdwijnt de Verschijning op dezelfde wijze als de vorige keer. Weer gaan drie dagen voorbij
Op woensdag 15 februari verschijnt O.L. Vrouw voor de zesde keer. Mariette brengt de vraag van kapelaan Jamin over: "Heilige Maagd, mijnheer de kapelaan heeft me gezegd u een teken te vragen." Maria antwoordt: "Geloof in mij, ik zal in u geloven." Zij voegt er nog aan toe: "Bid veel. Tot weerziens. " O.L. Vrouw vertrouwt ook nog een geheim toe aan het kind. Op maandag 20 februari ligt er sneeuw en ijs : het is bitter koud. Zoals gewoonlijk is de mooie Dame neergedaald en leidt Zij het kind naar de bron. Bij de bron gekomen zegt de H. Maagd, glimlachtend zoals altijd : "Mijn lief kind, bid veel." Dan glimlacht Zij niet meer en zegt, voordat Zij weggaat, met ernst in de stem : "Tot weerziens !" Mariette wacht tien dagen voor ze Maria weerziet, en nu voor de laatste keer. Ze verschijnt op donderdag 2 maart. Het regent pijpenstelen sinds 15 uur. Mariette gaat naar buiten om 19 uur. Ze is al aan het derde rozenhoedje wanneer het plots stopt met regenen. Mariette zwijgt, strekt de armen uit, staat op, zet een stap en knielt. Terug thuis brengt ze de Boodschap van de Maagd der Armen over: "Ik ben de Moeder van de Verlosser Moeder van God. " Maria legt haar de handen op en zegt: "bid veel, vaarwel."
